BİR GÜN
Yüreğim yaralı bu kalbim buruk,
Yine eskilere daldım ben bu gün,
Hıçkırık kesilmez alamam soluk,
Böyle yapayalnız kaldım ben bu gün?
Benimde babam vardı dağ gibi,
Bana kollarını açtı ağ gibi,
Yıkıp ta geçerdi kopan çığ gibi,
Hep beni koruyor sandım ben bu gün?
Büyüdükçe seni anladım baba,
Ne mevki ne makam nede araba,
Yerin hiç dolmuyor durduk hesaba,
Kıssadan hisseyi aldım ben bu gün...
Bana hep söylerdin evlat nankördür,
Ne yapsan da bilmez o bakar kördür,
Dünya inişli, çıkışlı bir asansördür,
Bu asansöre de daldım ben bu gün...
Yalnız kalsam da arayanım yok,
Hal hatırımı hiç soranım yok,
Babam ne oldu bir kelamın yok,
Hayat kazanında yandım ben bu gün?
Mehmet Dündar derki böyle yanarım,
Gün geçtikçe hasret ile ararım,
Babam der rahmet ile anarım
Resimlere bakıp kandım ben bu gün...
