Beni düşünmeden uçtun yuvandan,
Çırpınıp kendini yorma Bıldırcın,
İçimde çok izler kaldı o andan,
Artık beni unut sorma Bıldırcın.
Hüzün bıraktın Hüzün şimdi haneme,
Bir hançer sapladın benim sineme,
Karşımdaki dal´a dahi tüneme,
Dolandığım yerde durma Bıldırcın.
Elimle besledim büyüttüm seni,
Kolundan tutarak yürüttüm seni,
O gün uçtuğun an unuttum seni,
Geçmişi yüzüme vurma Bıldırcın..
Anamdın babamdın dert ortağımdın,
Yaşama döndüren hayat bağımdın,
Beni, beni terk edipte nere sığındın ,
Bırak saçlarımı yolma Bıldırcın..
Sen benim gözümde açan çiçektin,
Hayata döndüren bir tek gerçektin,
Şimdi kanatlandın beni terk ettin,
Dilerim ALLAHtan solma Bıldırcın.
Mehmet Dündar derki onun eseri,
Ne desem de gitti dönmez ki geri,
Gönül kapım senin aç gir içeri,
Dışarılarda kalıp donma Bıldırcın.
