------------ İSTANBUL------------
Metropol büyük şehir altın taşı toprağı,
Saf temiz insanlara tuzak oldun İstanbul,
Trafiği hiç çekilmez sanki örümcek ağı,
Hal hatır soranlara uzak oldun İstanbul..
Uzun yıllar yaşadım şükür ordan ayrıldım,
Çaykara`ya yerleştim o doğaya sarıldım.,
Vefasız dostlarıma belki biraz kırıldım,
Ayaklar kaydırmaya kızak oldun İstanbul..
Dağ taş dere demeden betonları doldurdun,
İnsanların içine vefasızlık kondurdun,
Ne insanlar yok ettin ne çiçekler soldurdun,
Onbeş milyon insana yatak oldun İstanbul..
Kıyamet alameti sanki arı kovanı,
Görmedim bir birine hal hatırı soranı,
Çok dikkatli olmazsan dağıtırsın yuvanı,
Şeytana iblislere çardak oldun İstanbul..
Bana göre yaşanmaz ama dünya merkezi,
Şahşahalı hayatı cezbediyor herkesi,
Gökdelenler binalar alamazsın nefesi,
Benim gözümde bir hiç batak oldun İstanbul..
Mehmet Dündar diyor ki kurbanım çaykara`ya,
Beklesin beni dostlar döneceğim oraya,
Şimdiden hasret kaldım o mükemmel doğaya,
Sen cehenneme yakın ortak oldun İstanbul..
