Merhaba gönülden nağmeler dostları, uzun zaman oldu, nihayet kavuştuk, sizlerle bu hafta Mazlumcan?ı anlattım dizelerimde, Çöplükte yaşıyordu kimse bilmiyordu, gerçek adını ona herkes Mazlumcan diyorlardı, okul yıllarında tanıdım, öğrencilik dönemlerimde okul çıkışı hep o parka gider biraz oturur sonrasında eve giderdim, genelde parkta onu görmeye alışmıştık, zararsızdı, ekmek isterdi bazen çöplükte ekmek karıştırırken görürdüm içim acırdı, keşke derdim çok param olsa da ona ve onun gibilere yardım edebilsem diye düşünürdüm, bir gün bankta otururken yan bankın kenarına oturdu gözlerini gözlerime öyle bir dikişi vardı ki , o an anladım ki deli falan değildi kim bilir hangi sebeplerden dolayı sokaklarda yaşıyordu, kaça gittiğimi sordu. Lise son dediğimde, evlat dedi! Sakın yarıda bırakma oku oku da haksızlıklara karşı çık, kimsesizleri ezdirme deyişi o gün içimde Hukuk Fakültesini okuma düşüncesi soktu, aradan çok uzun zaman geçti, Hukuk Fakültesini kazandım başka bir şehirde gittim yazları ve ara tatillerde geldiğimde parka mutlaka uğruyor onunla sohbet ediyordum sigarayı çok seviyordu, sigara ve yiyecek alıyordum, imkanım yoktu ki çok şeyler alsaydım, aradan yıllar geçti ve ben fakülteyi bitirdim yaşadığım yere döndüm, bir avukatın yanında stajyer olarak işe başladım ve ilk aldığım maşla Mazlumcan?a üst baş öteberi aldım hemen parka koştum ama o yoktu uzun bir süre aradım sonra öğrendim ki çöplüğün yanında ölü bulunmuş, sizlere Mazlumcan için yazdığım şiirimi paylaşıyorum!.....
MAZLUMCAN
Duydum ki!Mazlumcan, ölü bulunmuş
Üzülmedim, sana öldün kurtuldun
Yaşamamış gibi, izin silinmiş
Üzülmedim sana, öldün kurtuldun
Çöplükte yatardın, yok idi yerin
Çar çaput giyerdin, görünmez derin
Ebedi yerinde, rahat et serin
Üzülmedim sana, öldün kurtuldun
Açıklıktan yapışır, karnın sırtına
Midende kopardı, her an fırtına
Gariban yazıldı, kimlik kartına
Üzülmedim sana, öldün kurtuldun
Öksürük duyulur, çöplüktür kokan
İçtiğin cigara, komaya sokan
Günyüzü görmedin, yüreğim yakan
Üzülmedim sana, öldün kurtuldun
Yerin nasıl? Mazlum diye haykırdım!
Gülden salacanı, omza kaldırdım
Ellerimle, toprağına indirdim
Üzülmedim sana, öldün kurtuldun...Gülden TAŞ
