Gönülden Nağmelerle! ?
MERHABALAR!...
Uzun bir aradan sonra yine sizlerleyim!....
Çocukluğumuz köylerde geçti, iş stresi çoğu zaman öyle yoğun oluyor ki sıklıkla köylerde eskiden o güzellikleri hatırlıyorum, o zamanlar belki bu denli özleyeceğimizi bilmezken ve hatta bazen sıkılırken köy hayatından şimdilerde köyümüze özlemi dizlere dökecek kadar yoğun yaşıyorum.
Sizlere yeni yazdığım ÖZLEDİM şiirimle baş başa bırakıyorum, selam olsun köy özlemi çeken yüreklere!...
ÖZLEDİM
Kuruttular Çoruh?u artık deli akmıyor
Sanki bizlere küstü serin serin bakmıyor
Kıyısında sazlıklar kurumuşta sarkmıyor
Delidolu çoruh?un akmasını özledim
Yıkılmış taş tutmuyor set üstünde duvarlar
Ağaçlar bodurlaşmış çiçeğini savarlar
Dereleri kurumuş bağırmıyor kuvarlar
İlkbaharda setleri yıkmasını özledim
Daha güzden başlardık anızları yakmayı
Öküzlerle sapanı birleştirip koşmayı
İkindi zamanında boyunduruk açmayı
Arpayı buğdayını ekmesini özledim
İlkbaharda başlardı kuku kuşu ötmeye
Hafif yağmur yağarken bağlıklara gitmeye
Ekilen tohumları filizlenip bitmeye
Fideleri bahçeye dikmesini özledim
Mahmur gözler uykulu sabah erken kalkınca
İmeceler yapardık yaşlı genç köy halkınca
Tarlada ekinleri sıra sıra biçince
Hep birlikte türküler yakmasını özledim
Pus çökerdi he daim kar kalkmazdı başından
Suyundan mı bilinmez haz alırdım aşından
Çaşur?ları toplardık Akpınar?ın taşından
Her sabah Kaçkar?lara bakmasını özledim
Sarıkızın sütünü içmeye doyamazdım
Tahta yayık sallarken yorulur yayamazdım
Tereyağ, ayranını sıcağa koyamazdım
Ayranlı tereyağı çekmesini özledim
Teknede hamur bile sakız gibi akardı
Cevizli keteleri fırınlarda yakardı
Yorgun eve dönerdik ortalık mis kokardı
Anamın fırınını yakmasını özledim
Güz gelende yapraklar bir başka sararırdı
Akşam erken vakitte gün akşam kararırdı
Çeviz ağacılarının dipleri toplanırdı
Güzleri cevizleri dökmesini özledim
Köyümün güzelliği, Gülden saymakla bitmez
Gözümdedir hayali biran karşımdan gitmez
Ne kadar anlatsam da bilirim sayfa yetmez
Bağlıklardan otları sökmesini özledim?
