...........GURBET.........
Ayrı kaldım hep sevdiklerimden
Hasret bıraktın beni ey zalim gurbet,
Mahrum ettin mahrum bildiklerimden.
İçten içe yaktın sen zalim gurbet.
Ayrıldım sıladan bak neler olmuş
Saç sakal aklanmış yüzlerde solmuş
Gezdiğim yerlere binalar dolmuş
Uzaklara attın ey zalim gurbet
Küçücük bebeler nasıl büyümüş
Fitne fesat haset almış yürümüş
Komşu komşuyu düşman görürmüş
Bizi birbirine sen kattın gurbet..
Nerde şimdi nerde eski coşkular
Tanımaz artık görse komşular
Unutuldu o güzel oyunlar
Çalışmak zorunda bıraktın gurbet
Özlerim köyümü bağ ve bahçeyi
Özlerim dostları komşu teyzeyi
Özledim dağlarda koşup gezmeyi
Sade resimlere baktırdın gurbet.
Aklım her zaman memleketimde
Eksiklik hissederim kendimde,
Burada herkes kendi halinde
Boşluklara saldın sen zalim gurbet
Ne ana baba ne amca dayı
Gurbette geçirdik yalan dünyayı
İsterdim memlekette olmayı
Hayallere beni daldırdın gurbet
Mehmet Dündar derki açtın ağzını
Gurbette hasretle çaldır sazını
Sılaya gelmeye bekler izini
Gözümü yollara baktırdın gurbet..
Mehmet Savaş Dündar ..(Gurbetteki tüm insanların gönlüne tercüman olmak için bunu yazdım)
