Gülden TAŞ


ÇOKTAN..!













ÇOKTAN..!
dedim ey gönül dinlemedin sen beni
Bil ki çaban boş gayri sevdiğin gitti çoktan
Oda seni severdi sevdiği sendin hani
Gönül gülü goncanı talanı etti çoktan
 
Umutlar yeşertirdin umudun adı kondu
Hayallerin üst üste onun sayende söndü
Yollardan beklenilen bütün yolcular döndü
Senin beklediğin yol yolcusu bitti çoktan
 
Gözlerine bakmaya utanır bakamazdın
Ondan başka bir ateş gönlünde yakamazdın
O olmazsa sabaha bir türlü çıkamazdın
Yalnızlık uçuruma o seni itti çoktan
 
Başka göze bakmayı ar edip haram saydın
Oysa onun gözünde sen bil ki çoktan kaydın
Kavuşma özlemini yıllara aya yaydın
Başka sevda peşinde aşkını sattı çoktan
 
Ona şiirler yazıp hala adın anarsın
İki tatlı söz dese bil ki yine kanarsın
Sönmeyen ateşinde içten içe yanarsın
O seni kül eyledi savurup attı çoktan
 
Mevsimler ard ardına zamanla bir bir gider
Sevenler sevdiğine böyle mi azap eder
İki seven gönül ki canı aşkına adar
Bu sevda tek taraflı canına yetti çoktan
 
Gülden?in lebi sustu kalem konuşsun gayrı
Anladım kı olmuyor böylesi gönül hayrı
Sen orada ben burda kalalım ayrı ayrı
Gelmişi geçmişine bir edip kattı çoktan
 
Gülden TAŞ